...... .............غزل......... ....
...... .............غزل......... ....
وسیب سارے توں مونجه ڈهہی ہے
ہنجوں توں جهولی بهریج گئ ہے
اساڈے سر نال ساڈی پگڑی
تہاڈے پیریں تےآن پئ ہے
توں سانگ تےسڈ یاسیجه تےسڈ
تیڈو نہ آواں تاں گال بئ ہے
توڑے جوبےپر ہئ گال ساڈی
مگرسمندریں دےپارگئ ہے
اکهیں الایا اکهیں دے نال اے
مگرکنیں تئیں اواز ائی ہے
انهیں کوں سچا صلہ ملیا ہے
جنهیں وی سچی پریت لئ ہے
قلم تے کاغذ دے نال یاری
اساں تاں لا کےنبهاڈکهائی ہے
جمشیدناشاد
پپلیں ہیٹه جہان وچوں
|