غالب کی غزل کا پنجابی ترجمہ
غالب کی غزل کا پنجابی ترجمہ
محمد خلیل الرحمٰن
دلِ ناداں، تینوں ہویا کی اے
آخر اس درد دی دوا کی اے
اَسی مشتاق، نالے او بیزار
یا الٰہی اے ماجرا کی اے
اسی منہ وچ زبان رکھدے نے
کاش پُچھو اے ماجرا کی اے
جداں بِن تیرے کوئی نئیں موجود
فیر اے ہنگامہ اے خدا کی اے
اے پری چہرہ لوکی کیہوجے نے
نخرہ کی اے تے فیر ادا کی اے
’’شکنِ زلف عنبریں‘‘ کادے لئی اے
نگہِ چشمِ سرمہ سا ‘‘کی اے
سبزہ و گُل کیتھوں دی آئے نے
ابر کیہڑی شے تے فیر ہوا کی اے
سانوں اوس نال ہے وفا دی امید
جیھڑا نئیں جانڑدا وفا کی اے
ہاں بھلا کر ترا بھلا ہوؤے
ہور درویش دی صدا کی اے
جاں ترے اُتّے نثار کردا ہاں
میں تے نئیں جانڑدا دُعا کی اے
مان لَتّا او کجھ نئیں غالَب
مفت ہاتھ آئے تے بُرا کی اے
|