غالب کی غزل کا پنجابی ترجمہ​
 

[size="5"]

غالب کی غزل کا پنجابی ترجمہ​

محمد خلیل الرحمٰن​

​

دلِ ناداں، تینوں ہویا کی اے​

آخر اس درد دی دوا کی اے​

​

اَسی مشتاق، نالے او بیزار​

یا الٰہی اے ماجرا کی اے​

​

اسی منہ وچ زبان رکھدے نے​

کاش پُچھو اے ماجرا کی اے​

​

جداں بِن تیرے کوئی نئیں موجود​

فیر اے ہنگامہ اے خدا کی اے​

​

اے پری چہرہ لوکی کیہوجے نے​

نخرہ کی اے تے فیر ادا کی اے​

​

’’شکنِ زلف عنبریں‘‘ کادے لئی اے​

نگہِ چشمِ سرمہ سا ‘‘کی اے​

​

سبزہ و گُل کیتھوں دی آئے نے ​

ابر کیہڑی شے تے فیر ہوا کی اے​

​

سانوں اوس نال ہے وفا دی امید​

جیھڑا نئیں جانڑدا وفا کی اے​

​

ہاں بھلا کر ترا بھلا ہوؤے​

ہور درویش دی صدا کی اے​

​

جاں ترے اُتّے نثار کردا ہاں​

میں تے نئیں جانڑدا دُعا کی اے​

​

مان لَتّا او کجھ نئیں غالَب​

مفت ہاتھ آئے تے بُرا کی اے[/size]