یادیاد جڈاں تئیں اوں پرناز دی,
نین بھالیں دیاں بھالاں بھلیسن ودے....
میڈےجزبات فرقت دی زندان وچ,بےگناھی دیاں قیداں کٹیسن ودے......
آپ اپنڑی امنگیں دےجلادتھی,
دشت حسرت دا سینه رنگیسن ودے......
شوق جان تمنا دی خاطر,سدا ذوق سولی تےخود کوں ٹنگیسن ودے.....

میڈے"ساقی"جڈاں واگ پھیری میڈو,اینویں رولساں آواری ناں بازار وچ......
سرتیں سایه جوهوسی اوں لجپال دا,مست رھساں همیشه میں وی گھر بار وچ......

Kindly share complete poetry

__________________
Guide us on the straight path;
the path of those whom You have blessed.

( پنڑی )

کل اچانک سرراہ پنڑی ملی ، چن دے وانگے چمکدی ھوئی تصویر ھئ !

نپ کے دامن الانڑیں ھے کجھ ڈے کے ونج ڈھیر ساری نظردی او دلگیر ھئی !

رکھ چوانی تلی تیں سوالی تھیاں ، میڈا مالک کیوں کیتی اے تعمیر ھئی !

ایندا بوتا بنڑئیندئیں ونجا چھوڑیں ھا دربدر جے رلنڑ ایندی تقدیر ھئی !

میڈی بوتھی تیں ہتھ ڈے کے آکھیس ولا میڈے مالک دے بارے نہ ایویں الا .

اوندی حکمت ھے بالا تیڈ سوچ توں اوندی قدرت تے ناجائز تہمت ناں لا .

غرض کولوں بری ھور کوئی چیز نئیں غرض شیریں دے گاٹے بھنا ڈیندی ھے !

غرض مجنوں جھئیں شاہیں کوں ڈے کے چکر ، پیر کتیاں دے اکثر چما ڈیندی ھے !

غرض صرفہ رکھیندی نئیں کہیں دا کوئی جیڑھی چاھے اوہا کر ڈکھا دیندی ھے !

غرض غیرت دے سرکش غیوریں دی دھج دھوڑ ددڑ دے اندر ملا ڈیندی ھے !

غرض پووے ناں کہیں کوں کڈیں کہیں تونڑیں غرض اوکھی وبا ھے زمانے اتیں !

غرض دشمن ھے عزت و ناموس دی غرض بدلی بلا ھے زمانے اتیں !

عشق سونھاں ناں ہا جیڑے ویلھے میڈا کیا میں ھانمی اے دور و دھر جانڑدے !

لاتکائی دے ویڑھے دی ملکہ ھانمی شان میڈا اے سارا شھر جانڑدے !

ناز نخرے ہمیشاں دے ھن ہمسفر حسن کتنا ھانمی اے قمر جانڑدے !

ویس میلا کڈاھیں وی میں پاتا ناں ھم عیش راحت دا گذریا پہر جانڑدے !

بے وفا دلربا چھوڑ کے ٹر گیا سول حاوی تھیا ڈکھ مریندے ودن !

پاک چاھت دے جذبے بناں دوش دے غیر قاتل دے قدمیں دپھیندے ودن !

اے پنڑ بہانہ ھے سئیں گول دا کہیں بہانے او دلدار مل پووے ھا !

بھر گلتھا لہاواں ہا میں اپنڑی سک ڈیکھ میڈو او سوھنڑاں وی کھل پووے ھا !

کیڑھی گالھوں رٹھا ھئیں ڈسا تاں سہی ، گال پچھنڑ دا موقع نکل پووے ھا !

کیویں غیریں اڈاریں ھوائیاں اچاں ، ڈھول گذری وہانڑیں سول پووے ھا !

کوڑ سچ دا نتارا کرنڑ دے کیتے روپ کئ کئ وٹیندن میڈا دوستا !

پیار مونھ دا گھراں نئیں سمجھ گال کوں یار اوکھا منیدے میڈا دوستا !

یاد یاد اے جڈاں تئیں اوں پرناز دی ، نین بھالیں دیاں بھالاں بھلیسن ودے !

میڈے جذبات فرقت دی زندان وچ بے گناھی دیاں قیداں کٹیسن ودے !

آپ اپنڑیں امنگیں دے جلاد تھی ، دشت حسرت دا سینہ رنگیسن ودے !

شوق جان اے تمنا دی خاطر سدا ذوق سولی تے خود کوں ٹنگیسن ودے !

میڈے ساقی جڈاں واگ پھیری میڈو ، اینویں رلساں آواری ناں بازار وچ !

سر تیں سایہ جو ھوسی اوں لجپال دا مست رھساں ہمیشاں میں گھر بار وچ !

جب ہجر کی آگ جلاتے ہیں کچھ لوگ بہت یاد آتے ہیں