اُڈ اُڈ جاویں کیہڑے پاسے
اُڈ اُڈ جاویں کیہڑے پاسے
زھراؔ بیگم
نی توں اُڈ اُڈ جاویں کیہڑے پاسے
لایا ای چٹک سانوں، دے جا دلاسے
سانوں دس دس گلّاں نُوری نظاریاں دیاں
مار گھتیا ای وَیرنے! تیریاں لاریاں دیاں
ہن ویکھ دنیا تے ساڈے بنندے جاندے ہاسے
نی توں اُڈ اُڈ جاویں کیہڑے پاسے
عمر ساری منہ موت سانوں پایٔ رکھیا
کر کر گلّاں ماہی دیاں سانوں للچایٔ رکھیا
ہاۓ نی چتار کر اڑیٔے اسیں مر نہ جایٔیے نراسے
نی توں اُڈ اُڈ جاویں کیہڑے پاسے
تُوں کرن نورانی ہوویں، مان ترے وی سچے اڑیٔے
ساڈا رتی ساہ نہ چھڈیا، تار بدھے سن کچے اڑیٔے
زھراؔ کہندی کنڈیاں کھلوتے، رہ جایٔیے نہ پیاسے
نی توں اُڈ اُڈ جاویں کیہڑے پاسے
|