اُجیاں لمیاں لال کھجوراں تہ پتر جنہاں دے س

[canadian]

اُجیاں لمیاں لال کھجوراں تہ پتر جنہاں دے ساویں
جس دم نال سانجھ ہے اساں کوں او دم نظر نہ آوے
گلیاں سنجیاں اُجاڑ دسن میں کو ،ویڑا کھاون آوے
غلام فریدا اُوتھے کی وسنا جتھے یار نظرنہ آوے

اُجیاں لمیاں لال کھجوراں تہ پتر جنہاں دے ساویں
ننگے پنڈے مینوں چمکن مارے، میرے روندے نیں نین نمانے
جنیاں تن میرے تے لگیاں ، تینوں اک لگے تے توں جانے
غلام فریدا دل اُوتھے دیئیے جتھے اگلا قدر وی جانے

اندروں ہی اندروں وگدا رہندا ،پانی درد حیاتی دا
ساڈی عمراں تو وی لمبی عمر وے تیری،ہالے ناں وس وے کالیا
عمراں لنگھیاں پھباں پار،عمراں لنگھیاں پھباں پار


پردیس گیوں پردیسی ہویوں تے نت وٹناں منہ موڑاں
کملی کر کہ چھوڑ دیتو ،تہ میں بیٹھی خاک گلیاں تے رو لاں
غلام فریدا میں تے دوزخ سرساں جے میں مکھ ماہی ولوں موڑاں
عمراں لنگھیاں پھباں پار،عمراں لنگھیاں پھباں پار



عزرایل آیا لین سسی دی جان ہے
جان سسی وچ نظر نہ آوندی
او تے لے گیا کیچ دا خان ہے
قسم قرآن ہے
اندروں ہی اندروں وگدا رہندا ،پانی درد حیاتی دا
ساڈی عمراں تو وی لمبی عمر وے تیری،ہالے ناں وس وے کالیا
عمراں لنگھیاں پھباں پار،عمراں لنگھیاں پھباں پار


خواجہ غلام فرید